Liefdevolle ontmoeting met jouw innerlijke kind.

Liefdevolle ontmoeting met jouw innerlijke kind

Ik laat je graag kennismaken met een model van relatietherapie waar ik grote fan van ben. Onstaan als EFT (Emotionally Focused Therapy). Een model voor (relatie)therapie waar liefde en emoties centraal staan. Dr Sue Johnson is de grondlegster van de Emotionally Focused Therapy Het model is gebaseerd op de hechtingstheorie. De therapie streeft naar een verbeterde emotionele omgang en verbinding, meestal tussen een koppel. Het EFT model is ontstaan als relatietherapie. Maar doorheen de jaren is er een uitbreiding gekomen naar zoveel andere terreinen van psychotherapie. De EFFT (Emotionally Focused Family Therapy) om ook met gezinnen te kunnen werken volgens dit model. Of de EFIT ( Emotionally Focused Individual Therapy) waar je in individuele therapie op zoek gaat naar jouw interne patronen. Je gaat emotioneel corrigerende ervaringen creëren om zo nieuwe wegen te ontwikkelen tot jouw eigen emoties en ervaringen, of tot belangrijke anderen in jouw leven. Ook hier vormt de hechtingstheorie de leidraad tot begrijpen van jouw emoties en jouw pijn en stuurt het zo aan tot duurzame verandering. EFT is wetenschappelijk onderbouwd en bewezen effectief. Al heel wat cliënten kon ik overtuigen om het boek van Sue Johnson te laten lezen "Hou me Vast" om zo thuis zelf op zoek te gaan naar wat jullie patroon is als koppel, gebasseerd op jullie oorspronkelijke hechtingsrelatie. Wat heb jij geleerd als kind? Wat is jouw hechtingsstijl en wat vertelt dat over jouw rol in de belangrijke relaties die je hebt met jouw dierbare? Of met jezelf, als kind, jouw innerlijke kind? Ondertussen volgde ik zelf al heel wat opleidingen bij EFT Belgium en verwijs ik graag cliënten door naar de collega's die ook de opleidingen volgden bij EFT Belgium. Ook de bekende Hou-me-vast-weekends, overal in Vlaanderen (of Nederland of ver daarbuiten aangezien EFT een wereldwijd versreid model is met een grote organisatie achter zich over de hele wereld). De EFIT gebruik ik zelf ook in de therapie. Indivuele therapie waarbij je vaak een ontmoeting krijgt met stukjes van het innerlijke kind. En daarover gaat dit artikeltje. Een cliënt die volgende brief graag met jullie deelt. Hoe waardevol het is geweest voor haar om deze ontmoeting te mogen aangaan met zichzelf en zo een liefdevolle, nieuwe relatie kon opbouwen met de kleine "ik". Een wijze gids. Een bondgenoot.

"Jaren van intens verdriet, in combinatie met fysieke pijnen en stress, hebben ervoor gezorgd dat ik in het voorjaar van 2022 op de rem ben moeten gaan staan, of was het dé rem die op mij ging staan? Time out!

Plichtsbewust en respectvol gekneed voor dit leven, heb ik mij nooit kunnen verdedigen tegenover mijn familie. Ook al waren ze ook écht wel liefdevol, ik werd langs alle kanten gemanipuleerd en als vanzelfsprekend beschouwd. Emotionele chantage was een geliefkoosde sport, en als enig kind had ik hier geen weerwerk tegen. Respect voor de ouderen, dat was de slogan! "Gij zult niet..."

Zelfs na de dood van mijn voortbrengers en aanverwanten heb ik nog rake klappen gekregen, alsof het nog niet genoeg was geweest tijdens het leven.

Ik had de moed nog niet gevonden om openlijk eens op tafel te leggen wat ik allemaal had doorstaan. Ik was beschaamd om een aantal dingen te vertellen, zowel tegenover hen, omdat het naar verraad stonk, als naar mijn eigen opvoednormen.

Maar nu was het genoeg geweest. De krop van het verdriet moest worden opengereten. De pus moest eruit!

Beetje bij beetje kon ik alles openlijk vertellen en werd duidelijk vanwaar de angst in me als kind en als volwassene vandaan kwam.

Ik maakte kennis met mijn jongste ik, mezelf als klein meisje, als jongvolwassene en als volwassen vrouw. Ik ging heel diep in wat er allemaal was gebeurd.

Waarom heeft iedereen zo lelijk met me gedaan (buiten een paar enkelingen)? Was het een machtsstrijd? Was het ontkenning van situaties, dus vluchten maar....? Was het onkunde? Was het reproductie? Was het egoïsme of luiheid?

In elk geval, de algehele cocktail heeft me klein gekregen.

Op een dag, na aanzienlijke tijd van intensieve therapie, ben ik voor mijn eindwerk op de academie details van mezelf doorheen de jaren opnieuw beginnen te fotograferen.

Ik leerde daardoor mezelf te omarmen, terug in me op te nemen, graag te zien. Het was een zeer eigenaardig proces. Ik voelde een enorme verbondenheid met die beelden van mezelf in close up.

Met eentje was de band zo sterk, dat ik dat meisje, ik moet zo'n 6 jaar zijn geweest, in mezelf heb geïntegreerd.

Zij is mijn bondgenoot, mijn barometer en ik heb beloofd goed voor haar te zorgen, en op die manier dus ook voor wie ik vandaag ben.

Als ik twijfel, ga ik op consult bij haar... "wat denk JIJ?" vraag ik haar. En diep, vanuit mijn buik, geeft ze me haar ongezouten mening. Neen! of Jaaaa!

Ze heeft me tot vandaag niet teleurgesteld, en dat gaat ze ook nooit doen, en uiteraard geldt dit ook vice versa..."