De hoogsensitieve man!
Vandaag wil ik graag iets schrijven over een weinig beschreven stuk ivm hoogsensitiviteit.
Dé hoogsensitieve man.
Want helaas worden heel wat eigenschappen van hoogsensitiviteit geassocieerd met vrouwelijke eigenschappen. Als je weet dat 20% van onze bevolking hoogsensitief zou zijn, zijn dat uiteraard zowel meisjes als jongens, vrouwen als mannen.
Voor vrouwen is het geen evidentie om met hun hoogsensitiviteit om te gaan, maar voor mannen is hun hoogsensitiviteit pas een échte opgave.
Onze machocultuur helpt uiteraard de hoogsensitieve man niet.
In therapie ontdekte ik steeds vaker in het maken van een genogram met cliënten dat er vaders, grootvaders voorkwamen die op het eerste zicht TOTAAl niet hoogsensitief zouden zijn. Het waren agressieve, dominante mannen.
Bij verder uitdiepen van hun gezinsdynamiek bleek het dan wel vaak te gaan om mannen die niet geleerd hadden om om te gaan met hun emoties. Het leek of het hier vaak ging om mannen die zichzelf heel wat verdedigingsmechanismen hadden aangeleerd. Van zodra ze leken in contact te komen met hun gevoeligheid, met hun verdriet of met een intenser, dieper gevoel, leek er telkens iets anders op te duiken, de agressie, het alcoholprobleem, het overbrullen, het overroepen van datgene wat ze voelen.
In de praktijk ontmoet ik vaak hoogsensitieve jongetjes, kleutertjes. Meer jongens dan meisjes. Want ook daar wordt vanuit scholen, de gezinnen, families, de meeste zorgen over gemaakt. Deze jongetjes zijn vaak introvert, stilletjes, snel geraakt, zintuigelijk snel geprikkeld zelfs vaak overprikkeld. Ze houden van stilte. Drukte is hen te veel. Ze zijn zintuigelijk sterk ontwikkeld en van daaruit hebben ze op het eerste zicht "eigenaardig" gedrag. Ze houden niet van brokjes in hun voeding, kunnen bepaalde kledingstukken niet verdragen, hebben last van de naden in hun sokken, kledingetikketen vervelen, lawaai is verschrikkelijk, pretparken zijn te druk, familiefeesten maken hen overstuur, voorspelbaarheid is een must, ... de lijst is zeer lang. Maar let op! Voor ieder kind totaal verschillend. Dat geldt ook voor de volwassenen. De manier waarop jouw hoogsensitiviteit tot uiting komt is uniek en erg persoonlijk. Ik denk niet dat er 2 identieke hoogsensitieve personen bestaan. Iedereen heeft zijn specifieke persoonlijkheidskenmerken. Dat kan soms tot vreemde conclusies leiden van 2 hoogsensitieve personen die beiden beweren HSP'er te zijn. Daar waar de ene misschien houdt van actie en geen probleem heeft om naar een festival te gaan, kan de ander het reeds moeilijk hebben op de wekelijkse markt en zoekt liever natuur en stilte op. Toch kunnen ze beiden hoogsensitief of HSP zijn.
Dat wil dan weer niet zeggen dat de hoogsensitieve mannen alleen maar te vinden zijn in de zachte sector. Nee, integendeel. Een goeie verkoper is iemand die zijn intuïtie kan gebruiken, die kan aanvoelen wat zijn klant wil.
De hoogsensitieve jonge man zal mogelijks ervaren hebben dat hij verwijten of scheldwoorden naar zijn hoofd kreeg zoals "watje, sisi, mietje, homo ..." Uiteraard heeft de hoogsensitiviteit van deze man niets te maken met zijn geaardheid. Het is een persoonlijkheidskenmerk, geen seksuele geaardheid.
De hoogsensitieve jongen ervaart tot en met de lagere school in prinicipe niet zo heel veel problemen hiermee. Heel wat eigenschappen worden nog getolereerd. Ze mogen nog wat gevoeliger zijn, een beetje anders, een beetje zachter of liever. Maar éénmaal vierde, vijfde leerjaar worden er wel andere dingen verwacht van een opgroeiende jongen. "Jongens huilen niet" En vaak wordt hun hoogsensitiviteit eruit gepest, geslagen en zijn de vernederingen soms groot. Ik hoef hier niet bij te beschrijven wat dat dat doet met de zelfwaarde van een adolescent. Laat staan dat zij het vaak ook volledig aan zichzelf wijten, ook van zichzelf vinden dat ze dat moeten veranderen, kwijt moeten. Ze verafschuwen vaak zelf wie ze zijn en wat ze doen. Hun emotionele kwaliteiten worden als een ondragelijke last gezien, een opgave.
In de praktijk heb ik zelf een zoektocht moeten afleggen om vast te stellen dat er toch echt wel een verschil is in het begeleiden van hoogsensitieve mannen versus hoogsensitieve vrouwen. In de literatuur was er erg weinig te vinden. Tot de dag dat ik het boek van Ted Zeff ontdekte "De sterke, gevoelige jongen.". Eindelijk een boek dat deze verschillen wel beschreef, dat wel kon aantonen hoe of waarom het moeilijker is voor mannen. Ik was zo verheugd om dit boek te ontdekken. Het is echt een aandrader voor ouders van hoogsensitieve jongetjes, een goed boek voor de partners van een hoogsensitieve man of uiteraard onze hoogsensitieve man zelf! Om zelf te kunnen lezen wat er nu precies zo bijzonder is als hoogsensitieve man, of belangrijker nog: hoe om te gaan met jouw hoogsensitiviteit en hoe kan je op zoek naar jouw kwaliteiten en de lasten verlichten.
Ted Zeff heeft ook verschillende interviews en filmpjes op internet waar hij op een fijne manier spreekt over dit bijzonder thema.
Dus dat wil ik graag met jullie delen!
{youtube}nn6pTpJytgU{/youtube}